Velilerden yersiz olarak paranın okul ihtiyaçlarına harcanması suçun niteliğini değiştirir mi?
Okul müdür vekili olarak görev yapan bir personel, memuriyet görevini ve sıfatını kötüye kullanarak icbar veya ikna suretiyle öğrenci velilerinden ''pansiyon depozitosu'' adı altında para topladığından bahisle, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 125. maddesinin birinci fıkrasının (E) bendinin (g) alt bendi uyarınca ''devlet memurluğundan çıkarma'' cezası ile cezalandırılmıştır.
İlgili, memuriyetten çıkarılmasına ilişkin Milli Eğitim Bakanlığı Yüksek Disiplin Kurulu kararının iptali istemiyle dava açmıştır.
Davaya bakan ilk derece mahkemesi memuriyetten çıkarma cezasının iptali yönünde karar vermiştir.
İlk derece mahkemesi iptal kararını; "Soruşturma raporu ve ekinde yer alan ifade ve beyanların incelenmesinden, ilgili tarafından, pansiyonda kalacak öğrencilerden kayıt sırasında depozito ücreti adı altında para toplandığı sabit olmakla birlikte, söz konusu paraların okul ihtiyaçlarının karşılanması için toplanıldığı ve okula harcanıldığının ifade ve beyan edildiği, bu hususun soruşturmayı yürüten maarif müfettişlerinin de bilgisi dahilinde olduğunun anlaşıldığı; bu itibarla, müfettişler tarafından bu hususa ilişkin detaylı bir inceleme yapılarak, mal ve hizmetlerin alındığı ve yaptırıldığı firmaların tespit edilmesi, firma yetkililerin ifadelerinin alınması, mal ve hizmetlerin okula hangi tarihte alındığının ve verildiğinin alınacak ifadeler ile ortaya konulması, muhasebe kayıtlarının incelenerek, alınan mal ve hizmetlerin okula ayrılan ödenekten karşılanıp karşılanmadığı hususlarının araştırılması, dolayısıyla, toplanan paraların okul ihtiyaçları için mi yoksa davacı tarafından kişisel çıkar sağlamak için mi kullanıldığının ortaya konulması gerektiği; ancak tüm bu hususlar açıklığa kavuşturulduktan sonra, ilgilinin kendisine bir menfaat sağlama durumunun söz konusu olup olmadığının değerlendirilebileceği ve ilgilinin kendisine bir menfaat sağlaması söz konusu ise, bu fiili, 657 sayılı Kanun'un 125. maddesinin birinci fıkrasının (E) bendinin (g) alt bendinde belirtilen memurluk sıfatı ile bağdaşmayacak nitelik ve derecede yüz kızartıcı ve utanç verici hareket kapsamında değerlendirilerek işlem tesis edilebileceği; sadece, ilgiliye isnat edilen memuriyet görevini ve sıfatını kötüye kullanarak icbar veya ikna suretiyle öğrenci velilerinden ''pansiyon depozitosu'' adı altında para toplama eyleminin sübuta erdiği sonucuna varılarak, herhangi bir somut bilgi ve belge olmaksızın, davacının haksız çıkar elde ettiği ispat edilmeden ve okulun ihtiyaçları için harcama yaptığına yönelik ifadeler gözetilmeden, isnat edilen fiilin karşılığı en ağır ceza olan devlet memurluğundan çıkarılma cezası ile tecziyesine dair işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı" şeklinde gerekçelendirmiştir.
İlk derce mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf ve temyiz başvuruları ise reddedilmiştir.
Danıştay 12. Daire Başkanlığı 2018/2408 E. , 2022/1297 K.
"İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/2408
Karar No : 2022/1297
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Bakanlığı
VEKİLİ : ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...
İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının, .........................İli, ........... İlçesi ... Lisesi müdür vekili olarak görev yapmakta iken, memuriyet görevini ve sıfatını kötüye kullanarak icbar veya ikna suretiyle öğrenci velilerinden ''pansiyon depozitosu'' adı altında para topladığından bahisle, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 125. maddesinin birinci fıkrasının (E) bendinin (g) alt bendi uyarınca ''devlet memurluğundan çıkarma'' cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Milli Eğitim Bakanlığı Yüksek Disiplin Kurulunun ... tarih ve... sayılı kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; soruşturma raporu ve ekinde yer alan ifade ve beyanların incelenmesinden, davacı tarafından, pansiyonda kalacak öğrencilerden kayıt sırasında depozito ücreti adı altında para toplandığı sabit olmakla birlikte, söz konusu paraların okul ihtiyaçlarının karşılanması için toplanıldığı ve okula harcanıldığının ifade ve beyan edildiği, bu hususun soruşturmayı yürüten maarif müfettişlerinin de bilgisi dahilinde olduğunun anlaşıldığı; bu itibarla, müfettişler tarafından bu hususa ilişkin detaylı bir inceleme yapılarak, mal ve hizmetlerin alındığı ve yaptırıldığı firmaların tespit edilmesi, firma yetkililerin ifadelerinin alınması, mal ve hizmetlerin okula hangi tarihte alındığının ve verildiğinin alınacak ifadeler ile ortaya konulması, muhasebe kayıtlarının incelenerek, alınan mal ve hizmetlerin okula ayrılan ödenekten karşılanıp karşılanmadığı hususlarının araştırılması, dolayısıyla, toplanan paraların okul ihtiyaçları için mi yoksa davacı tarafından kişisel çıkar sağlamak için mi kullanıldığının ortaya konulması gerektiği; ancak tüm bu hususlar açıklığa kavuşturulduktan sonra, davacının kendisine bir menfaat sağlama durumunun söz konusu olup olmadığının değerlendirilebileceği ve davacının kendisine bir menfaat sağlaması söz konusu ise, bu fiili, 657 sayılı Kanun'un 125. maddesinin birinci fıkrasının (E) bendinin (g) alt bendinde belirtilen memurluk sıfatı ile bağdaşmayacak nitelik ve derecede yüz kızartıcı ve utanç verici hareket kapsamında değerlendirilerek işlem tesis edilebileceği; sadece, davacıya isnat edilen memuriyet görevini ve sıfatını kötüye kullanarak icbar veya ikna suretiyle öğrenci velilerinden ''pansiyon depozitosu'' adı altında para toplama eyleminin sübuta erdiği sonucuna varılarak, herhangi bir somut bilgi ve belge olmaksızın, davacının haksız çıkar elde ettiği ispat edilmeden ve okulun ihtiyaçları için harcama yaptığına yönelik ifadeler gözetilmeden, isnat edilen fiilin karşılığı en ağır ceza olan devlet memurluğundan çıkarılma cezası ile tecziyesine dair işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle, dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesince; istinaf başvurusuna konu İdare Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını gerektirecek nitelikte görülmediği gerekçesiyle, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptaline ilişkin İdare Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun reddi yolundaki temyize konu ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin ... tarih ve E:... , K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... İdare Mahkemesine gönderilmesine, 21/03/2022 tarihinde, kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
