Geçici Görevde 1 Yıllık Süre Hesabı
Geçici görevle memuriyet mahalli dışına gönderilen kişilerce en çok tereddüt yaşanan konulardan biriside 1 yıllık süre hesabının yapılmasında yaşanmaktadır.Bazı kurumlar 1 yıllık süre hesabını takvim yılına göre hesaplarken bazı kurumlarda ise bu 1 yıllık süre hesabı göreve başlama tarihinden itibaren hesaplanmaktadır.Kurumlar arasında geçici görevdeki yaşanan farklı uygulamaları konuya ilişkin danıştay başkanlığınca verilmiş olan mahkeme kararı ışığında açıklamaya çalışacağız.
Harcırah kanununa göre geçici görevle başka yerlerdeki görevlere görevlendirilenlere bir yıllık süre zarfında toplam 180 gün geçici görev yolluğu ödenmesi öngörülmüştür.
6245 sayılı Harcırah Kanununun Geçici görev gündeliğinin verilebileceği azami süre başlıklı 42. maddesinde " Geçici bir görev ile başka bir yere gönderilenlere, görev mahalline varış tarihinden itibaren bu Kanuna göre verilen gündelikler: a. Yurtiçinde bir yıllık dönem zarfında aynı yerde, aynı iş için ve aynı şahsa 180 günden fazla verilemez. İlk 90 gün için tam, takibeden 90 gün için 2/3 oranında ödenir. b. Yurtdışında ilk 180 gün tam ve müteakip günler için 2/3 oranında ödenir. Geçici görevlendirmelerde meydana gelecek ara vermeler bu müddetleri veya gündelik miktarını artırmaya neden olamaz" hükmü yer almaktadır.
İlgili madde hükmünde geçen bir yıllık dönem zarfından ne anlaşılması gerektiğine ilişkin Danıştay Kararı yazımız ekindedir.İlgili Danıştay Kararına göre 1 yıllık süre hesabı takvim yılı olarak değil geçici göreve başlama tarihinden itibaren geçecek 1 yıl olarak hesaplanmalıdır.Konuyu bir örnekle hesaplamak gerekirse 1 Şubat 2017 tarihinde geçici görevle bir yere görevlendirilen personel için 1 yıllık süre 1 Şubat 2018 tarihinde dolmaktadır.
Harcırahta Bir Yıllık Süreye İlişkin Danıştay Kararı
Danıştay 5. Dairesi Kararı yazımız ekindedir.
Esas No : 2008/5714 Karar No : 2010/2164
Özeti : Harcırah Kanunu'nun 42. maddesinde yer alan "bir yıllık süre"nin, "takvim yılı" olarak değil, "geçici görevin başlangıç tarihinden başlayan bir yıllık süre" oiarak kabul edilmesi gerektiği hakkında.
Temyiz İsteminde Bulunan (Davalı) ; Maliye Bakanlığı
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesi'nce işin gereği düşünüldü:
Sinop Defterdarlığı Boyabat Mal Müdürlüğü'nde görev yapmakta iken Ankara Mesleki Eğitim Kurs Müdürlüğü'nde mesleki eğitim kursuna katılan davacı, geçici görev gündeliğinin kurs süresince tam olarak ödenmesi talebiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin 22.5.2007 günlü, 259 sayılı işlemin iptali ve söz konusu yolluğun yasal faiziyle birlikte ödenmesine hükmedilmesi istemiyle dava açmıştır.
Samsun 1. İdare Mahkemesi'nin 29.5.2008 günlü, E:2007/1654, K:2008/975 sayılı kararıyla; davacının 18.9.2006-17.5.2007 tarihleri arasında gördüğü eğitim kursu nedeniyle kendisine 2007/Şubat ayına kadar (2007 yılında 52 gün olmak üzere) geçici görev yolluğu ödendiği, 6245 sayılı Harcırah Kanunu'nun 42. maddesi uyarınca geçici görev gündeliğinin azami 180 gün ödenecek olması karşısında, 2007 yılında eksik ödenen süreler için davacıya anılan yolluğunun ödenmesi gerektiği gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiş ve söz konusu yolluğun yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine hükmedilmiştir.
Davalı idare, 6245 sayılı Kanun'un 42. maddesinde yer alan 180 ünlük sürenin takvim yılı esas alınarak hesaplanmaması gerektiğini ileri sürmekte ve idare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
6245 sayılı Harcırah Kanunu'nun "Geçici Görev Gündeliğinin Verilebileceği Azami Süre" başlıklı 42. maddesinin (a) bendinde, geçici bir görev ile başka bir yere gönderilenlere, görev mahalline varış tarihinden itibaren bu Kanuna göre verilecek gündeliklerin, yurt içinde bir yıllık dönem zarfında aynı yerde, aynı iş için ve aynı şahsa 180 günden fazla olamayacağı, ilk 90 gün için tam, takibeden 90 gün için 2/3 oranında ödeneceği hükmü getirilmiştir.
Dava dosyasının incelenmesinden; Sinop Defterdarlığı Boyabat Malmüdürlüğü'nde görev yapan davacının, 18.9.2006-17.5.2007 tarihleri arasında eğitim amacıyla görevlendirildiği ve bu görevlendirmeden kaynaklanan geçici görev yolluğunun, geçici görev tarihinden başlamak üzere, 6245 sayılı Harcırah Kanunu'nun 42. maddesinde yer alan esaslar çerçevesinde hesaplanarak kendisine ödendiği anlaşılmıştır.
Uyuşmazlık, 6245 sayılı Kanun'un 42. maddesinde yer alan 180 günlük sürenin hesabında geçici görevlendirmenin başlangıç ve bitiş tarihleri arasındaki sürenin mi esas alınacağı, yoksa diğer yıllara sarkan görevlendirmelerde her yıl için ayrı bir 180 günlük hesaplama mı yapılacağından doğmaktadır.
Yurt içinde ve dışında aynı şahsın geçici görev halinin üç aydan fazla devam etmesi halinde uzun süreli yevmiye ödenmesini engellemek amacıyla 6245 sayılı Kanun'un 42, maddesinde aynı yerde, aynı iş için, aynı şahsa 180 günden fazla yevmiye verilemeyeceği hükmü yer almış olup, maddenin getiriliş amacı göz önünde bulundurulduğunda, maddede yer alan bir yıllık sürenin takvim yılı olarak değil, geçici görevin başlangıç tarihinden başlayan bir yıllık süre olarak dikkate alınması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Bu durumda, davacının 2006 yılında başlayıp 2007 yılında son bulan geçici görevlendirmesi nedeniyle geçici görev yolluğunun, geçici görevin başlangıç ve bitiş tarihleri arasında, 6245 sayılı Kanun'un 42. maddesinde belirtilen sınırlar içinde ödenmiş olması karşısında, dava konusu işlemde hukuka aykırılık, dava konusu işlemin iptali yolundaki İdare Mahkemesi kararında hukuki isabet bulunmamaktadır.
