Sürekli Görev Yolluğu Aile Fertleri

Memur Sürekli Görev Yolluğunda Anne ve Babası İçin Harcırah Alabilir mi?

6245 sayılı harcırah kanununa göre memuriyet mahalli dışına naklen atanan memurlara ve kanunda sayılan diğer durumların vukuu bulması durumunda memurlara taşınma giderleri ve diğer giderler için sürekli görev yolluğu ödenmektedir.

Memurun naklen atanması durumunda alınacak sürekli görev yolluğunda her hangi bir tereddüt yokken memurun hangi yakınları için sürekli görev harcırahı alabileceği bazı durumlarda tereddütlere neden olabilmektedir.Bu yazımızda memurun naklen atanmış olduğu yere anne ve babasını da götürmesi durumunda anne ve babası için harcırah alıp alamayacağını açıklamaya çalışacağız.

Memurun hangi yakınları için sürekli görev yolluğu alabileceği aile fertlerine ilişkin açıklama 6245 sayılı kanunun 4. maddesinde açıklanmıştır.

 6245 sayılı Harcırah Kanunu’nun “Tanımlar” başlıklı 4. maddesinde;” Aile fertleri: Memur ve hizmetlinin, harcırah verilmesini gerektiren olay sırasında evlilik bağıyla bağlı olduğu eşi ile bakmakla yükümlü olduğu usul ve füruu ve erkek ve kız kardeşlerini… ifade eder” hükmüne yer verilmiştir.Görüleceği üzere kanun maddesinde memurun anne ve babası direk olarak sayılmamıştır.Ancak kanun maddesinde yer alan bakmakla yükümlü olduğu usul ve füruu tanımlamasının ifade etmiş olduğu kişilerin kimler olduğuna bakıldığında .Kanun maddesinde geçen  Usul kelimesi , “asıl” kelimesinin çoğulu olup, bir şeyin varlığının dayandığı asıl kaynağı ifade eder. Bu bakımdan, kanunlarımızda usul deyimi, bir kimsenin ana ve babası ile her dereceden büyükanne ve büyükbabaları kapsayan anlamda kullanılmaktadır. “Füru” deyimi ise, dal ve kol anlamındaki “fer”in çoğulu olup, çocuklar, torunlar ve onların çocuklarını ifade etmektedir. İlgili tanımlardan hareketle memurun anne ve babasını naklen tayin olduğu yere birlikte götürmesi durumunda ilgili kişiler için harcırah almasında herhangi bir sakınca bulunmamaktadır.

Uygulamada bazı durumlarda bakmakla yükümlü olunma ibaresi üzerinde tereddütler yaşanmaktadır.Örneğin emekli maaşı alan anne ve babalar bakmakla yükümlü olarak nitelenebilir mi?.Bu konuda da daha önceki yıllarda verilmiş olan maliye bakanlığı görüşü ile sayıştay başkanlığı kararlarında  farklı uygulamaların yapıldığı görülmektedir.Ancak konuya ilişkin olarak bizim görüşümüz sayıştay başkanlığı kararında alınan karar doğrultusunda işlem yapılması gerektiği yönündedir.

Memurun Emekli Aylığı Alan Anne ve Babası İçin Sürekli Görev Yolluğu Alamayacağı Hakkında Görüş 

 Maliye Bakanlığı 3.7.1987 tarihli ve 15515 sayılı görüş yazısında 

………..Ancak, anılan maddede aile fertlerine hangi hallerde “bakmakla yükümlü” olunacağı konusunda bir açıklama bulunmamaktadır.
Bu nedenle, memur veya hizmetli tarafından bakılmadığı takdirde, kendi geçimlerini sağlayamayacak durumda oldukları, memur veya hizmetli tarafından beyan edilmesi halinde (emekli aylığı alanlar hariç)ana ve/veya baba için harcırah ödenmesi gerekmektedir.

Memurun Emekli Aylığı Alan Anne ve Babası İçin Sürekli Görev Yolluğu Alabileceği  Hakkında Görüş 

2024 yılı memur yurtdışı harcırah miktarları 2024 yılı memur yurtdışı harcırah miktarları

Kararın Çeşidi: Genel Kurul Kararı
Kararın Numarası: 2271
Kararın Tarihi: 20.02.1956

Memur tarafından bakılmadığı zaman zarurete düşeceği yine memur tarafından beyannamede gösterilmek kaydı ile, usul ve füru ile erkek ve kız kardeşlerin emekli, dul ve yetim aylığı almakta bulunması halinde bile bunlar için harcırah verilir. Çünkü zarurete düşme halinin kıstası kanunda gösterilmediği gibi objektif ölçülerle bunu tespit imkânı da bulunmadığından, 59 uncu maddenin aksi sabit oluncaya kadar memurların beyanına itibar olunur hükmü karşısında, beyannamedeki bilgilere itibar etmek gerekmektedir.

Kararın Çeşidi: Genel Kurul Kararı
Kararın Numarası: 2289/1
Kararın Tarihi: 17.03.1957

Usul ve füruu ile erkek ve kız kardeşlerin emekli, dul ve yetim aylığı almakta bulunması halinde dahi bakılmadığı takdirde zarurete düşeceği memur tarafından beyannamede gösterilmek şartiyle bunlar için de aile harcırahı verilir.

Editör: TE Bilisim