Evlenme ,Ölüm, Babalık Gibi Mazeret İzinlerinde Yol İzni
Bilindiği üzere devlet memurlarının 657 sayılı kanununun ilgili maddelerinde sayılan durumların gerçekleşmesi halinde mazeret izni alma hakları bulunmaktadır.Bu izinler kanun maddesinde bahsedilen mazeretlerin vukuu bulması halinde memurlara istekleri üzerine verilen izinlerdir.Memurların mazeretlerine istinaden verilen doğum,ölüm evlilik v.b izinlerde yıllık izinde olduğu gibi yol izin hakkı olup olmadığı memurlar arasında merak konusu olmaktadır.
Memurlara verilen yol iznine ilişkin düzenleme 657 sayılı yasada ''Yıllık izin" başlıklı 102 nci maddesinde yapılmıştır.İlgili kanununa göre , ''Devlet memurlarının yıllık izin süresi, hizmeti 1 yıldan on yıla kadar (On yıl dahil) olanlar için yirmi gün, hizmeti on yıldan fazla olanlar için 30 gündür. Zorunlu hallerde bu sürelere gidiş ve dönüş için en çok ikişer gün eklenebilir.'' hükmü, "Yıllık izinlerin kullanışı" başlıklı 103 üncü maddesinde, "Yıllık izinler, amirin uygun bulacağı zamanlarda, toptan veya ihtiyaca göre kısım kısım kullanılabilir. Birbirini izleyen iki yılın izni bir arada verilebilir. Cari yıl ile bir önceki yıl hariç, önceki yıllara ait kullanılmayan izin hakları düşer.Öğretmenler yaz tatili ile dinlenme tatillerinde izinli sayılırlar.Bunlara, hastalık ve diğer mazeret izinleri dışında, ayrıca yıllık izin verilmez. Hizmetleri sırasında radyoaktif ışınlarla çalışan personele, her yıl yıllık izinlerine ilaveten bir aylık sağlık izni verilir." hükmü yer almaktadır.
Bunun haricinde ilgili kanunda yol iznine ilişkin başka bir hüküm yer almamaktadır.Bu nedenle memurlara yıllık izinleri haricinde kullandıkları izinlerde yol izni verilmesi mümkün değilidir.
Yol İzni Hakkında DPB Görüşü
ÖZET: Yol izninin verilmesine ilişkin usul ve esaslar hakkında. (03/07/2015-4600)
657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 102 nci maddesinde, yıllık izin süresine zorunlu hallerde gidiş ve dönüş için en çok ikişer gün ekleneceğinin ifade edildiğini belirterek, söz konusu hükümde yer alan hangi hallerin zorunlu haller olarak değerlendirilebileceği ve uygulama usulünün nasıl olacağı hususlarında Başkanlığımız görüşünün talep edildiği ilgi yazı incelenmiştir.
Bilindiği üzere, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun ''Yıllık izin" başlıklı 102 nci maddesinde, ''Devlet memurlarının yıllık izin süresi, hizmeti 1 yıldan on yıla kadar (On yıl dahil) olanlar için yirmi gün, hizmeti on yıldan fazla olanlar için 30 gündür. Zorunlu hallerde bu sürelere gidiş ve dönüş için en çok ikişer gün eklenebilir.'' hükmü, "Yıllık izinlerin kullanışı" başlıklı 103 üncü maddesinde, "Yıllık izinler, amirin uygun bulacağı zamanlarda, toptan veya ihtiyaca göre kısım kısım kullanılabilir. Birbirini izliyen iki yılın izni bir arada verilebilir. Cari yıl ile bir önceki yıl hariç, önceki yıllara ait kullanılmayan izin hakları düşer. Öğretmenler yaz tatili ile dinlenme tatillerinde izinli sayılırlar.Bunlara, hastalık ve diğer mazeret izinleri dışında, ayrıca yıllık izin verilmez.
Hizmetleri sırasında radyoaktif ışınlarla çalışan personele, her yıl yıllık izinlerine ilaveten bir aylık sağlık izni verilir." hükmü yer almaktadır. 657 sayılı Kanunun 102 maddesinde öncelikle memurun hizmet yılları dikkate alınarak verilecek yıllık izin süreleri belirlenmiş, sonrasında ise bu sürelere (20 günlük veya 30 günlük yıllık izne) zorunlu hallerde gidiş ve dönüş için en çok ikişer gün izin (toplam 4 gün yol izni) eklenebileceği ifade edilmektedir. Dolayısıyla, toplam 4 gün olan yol izninin memurun yıllık 20 gün veya 30 gün olan iznine ilave olarak verilebileceği değerlendirilmekte olup, memurun yıllık izinlerini tek seferde veya parça parça kullanması halinde de bir yıl boyunca kullanabileceği yol izninin toplam süresinin gidiş için 2 gün ve dönüş için 2 gün olmak üzere toplam 4 günü geçemeyeceği düşünülmektedir. Diğer taraftan, 62 Seri No'lu Devlet Memurları Kanunu Genel Tebliğin "A - Yıllık İzinler" başlıklı bölümün 3 numaralı sırasında, ''Yasanın 102 nci maddesinde, zorunlu durumlarda memurlara yıllık izinlerine ek olarak gidiş ve dönüş için en çok dört gün izin verilebileceği öngörülmüştür.
Bu iznin, bulundukları belediye ve köy sınırları dışında izinlerini geçiren memurlara, çok zorunlu ve çok ender durumlarda yetkili amirin gerek ve uygun görmesi halinde kullandırılması doğru olacaktır.'' hükmü yer almaktadır. Memurlar yıl içinde gerek bir defada gerekse parçalı olarak yıllık izinlerini kullanırken gidiş ve dönüş için kullanabileceği ikişer günlük yol izninin bir defada gidiş için iki gün ve dönüş için iki gün toplam dört gün olarak kullanılabileceği gibi ilk alınan yıllık izinde gidiş ve dönüş için birer gün daha sonra alınan yıllık izinde gidiş ve dönüş için birer gün veya sadece gidişte ya da dönüşte ikişer gün gibi farklı alternatiflerin kullanılması Genel Tebliğde yer verilen şartlar altında yıllık izinleri kullandıran amirlerin takdirindedir.
Bu itibarla, - Memura zorunlu hallerde yıllık izinlerine ilaveten gidiş ve dönüş için en çok dört gün yol izni verilmesinin çok zorunlu ve çok ender durumlarda yetkili amirin gerek ve uygun görmesi halinde mümkün olduğu, - Yol izni verilmesinde hangi hallerin "zorunlu haller" olduğu hususunun yıllık izin vermeye yetkili amir tarafından değerlendirilmesi gerektiği,
- Yol izninin memurun yıllık iznini bulunduğu belediye ve köy sınırları dışında geçirecek olması durumunda verilebileceği,
- Yol izninin memurun yıllık 20 gün veya 30 gün olan iznine ilave olarak verilebileceği değerlendirilmekte olup, memura bir yıl boyunca gidiş için 2 gün ve dönüş için 2 gün olmak üzere toplam 4 günden fazla yol izni verilmesinin mümkün olmadığı, -Memurun yıllık 20 gün veya 30 gün olan iznini tek seferde kullanması halinde gidiş için 2 gün ve dönüş için 2 gün olmak üzere toplam 4 gün yol izninin tek seferde verilebileceği,
- Memurun yıllık iznini parça parça kullanması halinde yol izninin parça parça kullandırılmasının mümkün olduğu, ancak bu durumda da memurun bir yıl boyunca kullanabileceği yol izninin gidiş için 2 gün ve dönüş için 2 gün olmak üzere toplam 4 günü geçemeyeceği,
- Yol izninin yıl içerisinde verilmemesi halinde müteakip yıla aktarılmasının mümkün olmadığı, mütalaa edilmektedir.
